Verschillende ME studenten zijn actief in studententeams. Michael van Kuik is lid van het roboticateam. ‘Het past goed bij mij want ik wilde vroeger al uitvinder worden.’ Alexander Nieuwland is technisch manager van het raketteam. ‘Het team biedt een prachtige mogelijkheid om praktisch bezig te zijn en maatschappelijk bij te dragen.’
Kennis uit de opleiding praktisch toepassen
Michael van Kuik: ‘De reden voor mij om actief te worden in het roboticateam is vooral om de praktijk te leren kennen en mijn theoretische kennis uit de opleiding praktisch toe te passen. Daarmee kan ik mijn kennis weer verder verbreden en verdiepen. En ik vind het ook een heel mooi onderwerp. Het past goed bij mij want vroeger wilde ik al uitvinder worden. We zijn binnen het team nu bezig met een robotarm die je bijvoorbeeld kunt gebruiken aan de lopende band om pakjes te sorteren. Volgend jaar zetten we weer wat hoger in en willen we gaan werken aan een robot die meehelpt om stranden schoon te maken. Een robot die plastic verzamelt en sigarettenpeuken opruimt. Een mooie uitdaging. Het werk wat we doen in het team is echt liefdewerk en geen onderdeel van de opleiding. Dat betekent niet dat onze activiteiten niet worden gewaardeerd. We krijgen veel support vanuit de universiteiten. En ja, dat werkt zeker stimulerend. Na mijn bachelor ga ik waarschijnlijk de master Civiele Techniek aan de UT doen. En over 5 jaar? Dan ben ik hopelijk nog steeds bij het roboticateam betrokken.’
Ontzettend veel zin om hier vol voor te gaan
Alexander Nieuwland: ‘Ik heb het raketteam ongeveer een jaar geleden opgezet met vijf medestudenten. Naast onze gezamenlijke interesse in de ruimtevaart wilden we naast de opleiding ook iets praktisch gaan doen. Aanvankelijk richten we ons op herbruikbare raketten voor de ruimtevaart maar al snel voelden we de behoefte om iets te gaan doen dat er meer toe doet. We willen graag bijdragen aan de oplossing van een maatschappelijk probleem. En dat hebben we gevonden in het onderwerp ruimteafval. Dat wordt een steeds groter probleem. Onze ambitie is om in 2037 een prototype van een raket te hebben die minstens 100 kilometer hoog komt, dat is de grens waar de ruimte begint. Dat is best ambitieus maar gelukkig hebben nog 15 jaar. De raket waar we nu aan werken is 2 meter hoog met een doorsnede van 15 centimeter. Die van 2037 wordt groter. We gaan de komende jaren achtereenvolgens de mogelijkheden onderzoeken als het gaat om brandstof, verticaal landen en het opruimmechanisme. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een net of een harpoen. We hebben ontzettend veel zin om hier vol voor te gaan. Voor toekomstige studenten ME biedt het team een prachtige mogelijkheid om praktisch bezig te zijn en maatschappelijk bij te dragen. Ondanks dat we officieel nog geen studentteam zijn, krijgen we al wel heel veel steun vanuit beide universiteiten. Echt geweldig. Ik ga komend jaar de master Systems & Control aan de UT doen en hoop nog heel lang bij het raketteam betrokken te blijven, wellicht later als adviseur.’
